Die Mudderschprooch iss am verschwinne

Des pennsilfaanisch-deitsche Schprooch,

Des schteht verleicht im G’faahr.

Ya, unser Mudderschprooch iss net

So rein, ass wie devor.


Ich weess beschur, ass noch viel Leit

Des Deitsch hoch eschtimiere,

Awwer harich zu die Mensche,

Wie sie Deitsch un Englisch riehre.


Die englische Wadde schleiche nei,

Wie Dieb, so eens bei eens.

Sie schtehle unser deitsche Schprooch,

Es gross Watt un es gleens.


Naddierlich gebt´s viel Wadde heit,

Ass nei sinn un aa fremm --

Wadde net in der deitsche Schprooch,

Ass mer g’lannt henn vun die Memm.


Wadde, so wie Telephone,

Radio un Actor,

Typewriters un Stereos,

Planes un Chiropractor.


Awwer ich schwetz net vun der Satt Wadd,

Die gehne so mit nei,

Verzoddelt darich unser Schprooch –

Mer nemmt´s in acht net glei.


Awwer´s sinn noch blendi Wadde,

Im Deitsche bekannt zu ehm,

Viel gude deitsche Wadde,

Ass mer g’lannt henn als deheem.


Yuscht darich die Yaahre heert mer,

Ass die deitsche Wadde vergehne.

Sie sinn verlore vun die Schprooch,

Weil Leit vun Englisch lehne.


Mit so viel Englisch neigeriehrt,

Dann wunnert mer ferwas,

Mir so viel Deitsch vergesse henn –

Sinn mir verleicht zu lass?


Ferwas saage deel Leit „Christmas,"

Wann´s alt Watt „Grischdaag" iss?

Deel saage „paint" fer „Fareb,"

Un „peanut" fer „Grundniss."


Deel saage „sink" fer „Schpielbank,"

Un die Daage vun die Woch

Heert mer oft g’saat in Englisch –

Leit wisse besser doch.


Ferwas saage deel Leit „different,"

Wann sie „unnerschittlich" meene?

Sie saage´s „baby" hot ya „tears."

Es sett „Bobbli" sei un „Draene."


Un noch so gleene Wadde

So wie „awwer" odder „deel,"

Sinn ebmols gsaat in Englisch,

„But" un „some" noch, meiner Seel!


Die Wadde laude g’schpassich,

Wann mer Deitsch am schwetze sinn.

Doch heert mer so Sach meh un meh:

Deitsch mit viel Englisch drin.


Vun dem sin mir all schuldich!

Ich zehl mich graad debei.

Vum Englisch Wadde lehne

Sinn kenns vun uns ganz frei.


Wann mir net achtsam sinn,

Dann iss des Deitsch glei g’runne

Wie Wasser darich en grosser Sieb,

Un´s Deitsch iss ganz verschwunne!


So wann mir Deitsch dann schwetze,

Lass uns all hatt browiere,

Die alte deitsche Wadde net

Vun unser Schprooch verliere!


(Gladys S. Martin)